naNG MaGkAHiLiG sA pAgSipAT aNg HoMeSex, este! HoMeSiCk PaLa.

Maraming hilig at talento ang isang tao. Maaring sa pagsusulat, sa pagpipinta, sa eskultura, sa paghahalaman, sa pagluluto, sa pagkukumpuni ng kung anu-anong gadget at makina sa bahay.
May talentong napapalawak mo.  Meron namang naiisantabi.  Kung ikaw ay isang overseas worker na katulad ko, karamihan ng iyong interes ay gusto mong panindigan.  Hindi ko lang sigurado kung bakit.  Dahil siguro may oras ka.  Pagkatapos ng trabaho ay wala ang pamilyang dapat at umagaw ng iyong atensyon. Marahil dahil gusto mong punuin ang iyong oras upang di makapag-isip ng di gaanong masayang bagay.

May ilaw.
may modelo.
may paksa.
Totohanang pagkuha ng larawan.

Sina Ariel Gatson, Noel Sumalague, Chris Perez, at Mark Gomez, pare-parehong matagal na sa larangang ito, at si Ms. Janet Eve, ang modelong nagimbita sakin, ang mga tumulong. Siyempre, naging kabado at excited na rin ako.

Lakasan ng loob at kapal ng mukha lang yan, bulong ko sa sarili kong pampalakas-loob.. Aba, si Pamatay Homesick (tawag ko sa sarili ko), nakikisalimuha sa mga taong bagong kilala lamang.  Aba, at nakikisali sa photo shoot na ngayon lang niya naranasan sa piling ng mga bihasa.   Sa bagay, wala naman mawawala pumapalpak man, susog ko pang pabulong.

Nasabi ko rin sa sarili ko, matapos ng karanasang iyon, na hindi sa galing ng pagsipat ang potograpiya. Pagbabahagi rin ito ng talino, oras at pakikipagkaibigan. Na wala sa itsura ng suot o porma, na wala sa high technology, wala sa kung gaano mo sila katagal na kakilala. Ang mahalaga, pareho ang interes ninyo.  Ang mahalaga, handa kang matuto at sila naman ay handang magturo.

read more on Philippine Online Chronicles (POC)



                              THE PHOTOGRAPHERS
 

Ariel "OkiDok" Gatson



Mark "Marlord" Gomez



Mark "Marlord" Gomez



Chris "Firefly" Perez

 

Chris "Firefly" Perez



Noel "Spider" Sumalague

 

Noel "Spider" Sumalague



natural na ganda ni Ms. Janet Eve
by Pamatay Homesick



BEHIND SCENE



ever, chris,noel, the model Ms. Janet Eve, ariel, mark




photo by Noel "spider" Sumalague
(from left -chris, mark, ariel, ever)



mark, ariel, ever



sipat ni Chris Firefly



this shoot was taken by Ariel OkiDok

 

pAmaTaY FiRst PhOToSHoOT

naimbitahan ako ng isang batikang modelo na si Ms. Janet.aka bruhaeve. kasama ang mga magagaling na photographer ng kuwait na sina ariel (okidok), chris(firefly), mark gomez, at noel sumalague.

napansin kong mas nagugustuhan ko ang natural light sa pagkuha.

ito ang ilang mga sipat :

portrait photography
pamatay homesick

-----------------------------------------------------------

crying IN tHe WiNd

 my unfinish work...i paint just to kill homesickness!

pencil impressionism

full sketch.

sketch 's to canvass

striking red

Title: Crying in The Wind

size: 120cm x 80cm

to be continued......

----------------------------------------------------

OFW sEnTi mOdE (ako sa paborito kong buwan.)

Natapos na naman ang isang araw. Lumalakad ng mabilis ang panahon. Nais tumakas sa mundong ginagalawan. Minsan dumadating ka sa pagkakataong gustong iwasan ang buhay. Natatalo lamang ito ng maraming panaginip, na sa pag gising ngiti parin ang hatid.


Ang Paboritong buwan. Paboritong alalahanin at pilit isinasaksak sa memorya.

Minsan daw, pilit mo ng nakakalimutan ang yong sarili. Nakakalimutan pala ng limot ang hindi pagpansin sa anino. Tipong maraming kulang. Pero buo para sa iba.

Pinuno ng mga pagsubok ang unang buwang espesyal. Gumising sa maraming umaga. At hindi nagpatulog sa mga gabi. Ikinalungkot ang paghagupit ni problema. Masakit at masalimoot. Kunsabagay, wala namang libre sa mundo. Lahat dapat pinagdadaanan. wag naman sana sa paboritong buwan.

Ngunit ‘di napigilan ang panahon. Kusang bumuhos ang ulan. Dumilim ang langit at lumuha. Yumakap ang awa at kawalan ng pag asa.

read more.....

----------------------------------------------------------------------------------

PaMatAY,s (BaGoNG LibAnGaN)

di ako graphics illustrator...ako ay isang photographer!
ngekkk! juk lang po, kanya kanyang trip lang.....
(taray...haba ng hair! ingat lang baka matapakan!)

A B A N G A N....

NuNO nG HoMEsiCK

Ang iwan ang Pilipinas ay isa sa pinakamalupit na desisyon na nagawa ko sa aking boong buhay. Lumisan akong mag-isa. Tinalikuran ang pamilya -- kahit na nga ba pansamantala.

Day 1 pa lang sa lupang banyaga, malungkot na at nagumpisa nang magbilang ng araw. 300 na araw, 299, 298, 297 ….. Count down patungong Day 0 na, ano pa, kundi ang oras ng paglaya, ng pagbabakasyong balik-Pinas.

Tulad ng mga batang hiling ay ulan para basa ang chalk at wala nang pasok. Tulad ng mga empleyadong nangungulit kung may non-working holiday na nalalapit. Higit pa dito ang pakiramdam ng isang OFW na nauubusan na ng pamatay-homesick. Parang bata. Sana isang linggo lang ang isang taon. Nabubuhay para sa araw ng pagbabalik sa lupang hirang at mga taong mahal.

At ako nga ay nagbalik kamakailan pagkaraan ng higit na isang taon na tila baga sampu sa homesick na diwa.

Kay tagal kung pinaghandaan kung paano masusulit ang aking bakasyon. Kung paanong gagawing isang taon ang isang buwan. Kung paano babawiin ang mga araw na nawala. Kung paano nanamnamin ang mga oras na ipagpapahinga sa Pinas. Tutuo mang hindi na maibabalik ang nawala, maaari namang punuan iyon sa pamamagitan ng paglasap sa bawat sandali sa bayang magiliw. Kalimutan muna ang buhay OFW ... ang mahalaga ay ang buhay balik-Pinas.

read more on Philippine Online Chronicles BUHAY PINOY BUHAY OFW!

balik tanaw
saan tanaw
walang tanaw
balintataw!

kuha mula sa himpapawid...

In AnOThEr DrEsS

"For age is an apportunity. no less than youth itself though in another dress, and as the evening twilight fades away, the sky is filled with stars, invisible by day."
--- Henry Wadsworth Longfellow

yakap yakap ko nang binigay sakin ni annamanila ang publish book nya - In Another Dress.
bihira ang ganitong pagkakataon, ang makilala ang editor ko sa POC Buhay Pinoy.

ano ba ang In Another Dress?

nasa loob nito ang ibat ibang istorya, ibat ibat himig kung ikukumpara sa kanta- rock en roll, klasiko,balad, pop, rnb etc. kahit si lady Ga Ga  mapapabasa!

ibat ibang timpla naman kung ikukumpara sa lasa- matamis, mapait, maalat, maanghang...sa palagay ko nga pati si madam auring na may asim parin mapapabasa rin!

kung type mo namang ang palakasan ay pwede rin ihambing- soccer, baseball, running, golf, basketball. baka nga sabay pa si kristeta at james sa pagbabasa tungkol sa part dun sa piyesa ng mag-asawa.

In Another Dress... ibang kasuotan ng buhay sa ibat ibang  uri at kulay!

sa piyesang ito, pwedeng maging nakakatuwa, malungkot, pagtataksil, kaibigan,edad, kabataan, at tagumpay! isa man sa istoryang ito ay angkop na pangyayari at nangyayari ganap o magaganap.

bookstore: National bookstore
price only: 350 pesos

selected stories and essays from
annamanila's
ode2old.blogspot.com

bAka MaubUsAn!

dear pamatay,

musta na, akstwali! napadaan ako para alamin kung saan ba makakabili ng books. ang IPUIPO SA PIGING. astig daw kasi ang grand opening nito sa 70's bistro, kasama ang mga batikan manunulat...

yun lang at di na magpapaligoy ligoy pa... salamas! este salamat!

baka Maubusan.

----------------------------

dear baka maubusan,

naku buti at napadaan ka, ilan nalang ata ang kopya nito, pero wag kang mag-alala. papasuyo ako sa aking kaibigan at matanong narin si mr. Abet Umil na editor nito.

di ka nagkamali sa iyong paghahanap, wala narin paligoy ligoy sa mga sumulat at katha ng mga manunulat dito..one word- MAHUSAY!

kung may karagdagan kang katanungan. maari kang mag email dito: ipuiposapiging@yahoo.com

maraming salamat!

pamatay homesick

GEWGAW Writings

isa sa mga binabasa ko ang talentong blog na ito...ang GEWGAW Writings ni Jena Isle na nakilala ko sa Random Thoughts na una kong napasyalan..

swerte naman at naimbitahan tayo na mag guest post sa kanya..

klik klik nyo po ito.
BINTANA


salamat ulit Jena!

aLAm Mo, ALaM Ko..

Alam mo na ba ang latest? Narinig mo na ba ang mga new happenings? Hindi daw tayo pahuhuli dyan. Tanong mo pa sa lolo niya. Una sa lahat ang kwentuhang kwela. Yun bang sa gitna ng kalungkutan makukuha pang tumawa.

Wala nang paliguy-ligoy pa. Bumaliktad ang aking isip. At nag-isip nang nag isip. Ano na ba ang alam ni Juan tungkol sa kanyang bayan? Hanggang saan niya sinapuso ang kaalaman tungkol sa kasaysayan at ang mga pambansang simbolo na nakapinta na sa aklat mula pa nang una? Kakatuwa naman na sa gitna ng maraming pagunlad at pagpapabago, aking naobserbahan ang layo na pala ng inabot ng isip ni Juan.

Gawin nating isang tanong at isang sagot. Sa isang bahagi nito may kwelang tatanungin ang bisita ng kung anu-anong kaalamang pang-Pinoy.

mga tanong na alam ko at alam nyo, pero madalas na nating nakakalimutan.

sino nga ba si Juan?

ano ang pambansang Atin?

sino ang pambansang kamao?

mga tanong na hindi masagot ni Juan...

sundan ang kwento sa POC (Philippine Online Chronicles)

 

(SiNo si RoY?)

Roy Dela Cruz - kilala sa pagiging Struggling Blogger of Philippine Blogging. Isa sa awardee of the Emerging Influential Blogs of 2009, marami ang nakakakilala sa kanya sa talentadong pag Blog! Di mabilang na pakikipagpalitan ng kaalaman sa larangan ng internet! Isang manunulat, pakikipagsapalaran sa larangan ng buhay na nailalabas sa paglikha ng makadamdaming tula, isang makabagong artist!




Luha Sa Aking Mata

likha ni Roy Dela Cruz


Sa aking pag-iisa, ako’y nag-iisip

Aking naalala, mapait na sinapit

Sa kadahilanang hindi ko malaman

Luha sa mata’y biglang nagdaluyan



Tunay na mahirap ang ika’y mawalay

Sa iyong irog at mahal sa buhay

Sa aking pag-iisa, aking naa-alala

Pati ang mga mumunting inakay



Patuloy sa pagdaloy luha sa pisngi

‘di mapigilan, mahabag sa sarili

Sa kalagayan na aking sinapit

Kahit pusong bato ay lalambot din



Diyata’t ako’y sadyang sinusubok

Sa aking tibay at tatag ng loob

Kung gustong ang kinabukasa’y gumanda

Kailangan lampasan ang bawat problema



‘di mapigilan, buntunghininga’y lumalalim

Sa sama ng loob at bigat ng dibdib

At parang naghahabulan pa sa aking pisngi

Ang mga luhang ‘di ko na pinunasan



Patuloy sa pagdaloy, patuloy sa pagluha

Hindi mapigilan, kaya’t hinayaan

‘di ko namalayan na nang kalaunan

Ang luha ko pala, ay naging mga muta



-------------------------------------------------

Roy

December 11, 1998
naisulat habang nakasakay sa bus
papunta sa trabahong malayo sa tahanan
Balanga, Bataan
Philippines

Landas:Transcendence from Darkness to Light

isa sa paborito kong pintor. nakikiisa po ako at nakikiramay....
para kay Sir Joey Velasco...

kakaibang medium ang gamit..
pansinin ang hagod...
isang makataong pintor!

deretsong pakanan!

sa pagbubukas ng PEBA 2010- sa napipintong pagbibigay pugay sa mga OFW/Expat .
humanga ako sa post blog ni nebz-isla de nebz. sa pagkakabiswal ng standard life ng isang pamilya. simple lang ito, at makikita ang mga pagbabago, pagsasalarawan. Dito makikita kung saang linya napupunta o napadpad ang isang buhay Pinoy abroad...aminin man natin at sa hindi. isang sakripisyo ang mapalayo sa pamilya..marami kang dapat ihanda at kailangan buo at kasama dito ang pamilya sa tulong ng ating Panginoon.

kung tumataas ang work standard, panatilihing nasa linya ang family standard, kasabay nito ang pagtaas din ng moral standard...isang bahay na puno ng pagmamahal ang sagot, malayo man kayo sa inyong minamahal!pagkat masarap matulog sa kumpletong yakap!

PiNOy Sa PiNAs PiNOy sA AbRoAD

Pare-pareho lang daw ang Pinoy sa abroad sa Pinoy sa Pinas- pinagkaiba lang ay ang Pinoy na may pagmamahal!

Nais mo pa ba ang iyong lahi?

Oo naman! Katiting lang ang mga butas na ito kumpara sa tanyag na pinoy sa mga positibong bagay. Hindi naman nasusukat sa kung ano ang mali sa tama. Ang mahalaga, ipinagmamalaki kung sino ang totoong ikaw. Ang totoong Pinoy. Sa Pinas man o sa ibang bansa.

Mas makulay parin ang mundo dahil may Pilipino!

 Click and Read the entire Story on Philippine Online Chronicles Buhay Pinoy Buhay OFW...

PEBA 2010!

click this link for more details:
http://www.ofwkablogs.com/2010/07/curtain-is-rising-on-peba.html

OFW nOoN aT NgAyOn!

Habang kumakain, napansin kong bakit nga ba di bagay na paghiwalayin ang kutsara at tinidor? Ang layo ng tanong. Ano naman ang kinalaman nito? Ewan ko ba. Kulit ng isip ko. Siguro dahil sa na ho-homesex, Este! Nahohomesick na naman ako. Napakahirap kasi kung malayo ka sa iyong pamilya lalo na nitong nakalipas na araw dahil sa kakatapos lang na Fathers day! Celebration. Hirap kaya, kahit nakausap ko ang prinsesa ko, masarap parin kung kasama ko siya sa mga araw na ganito. Tapos kwentuhan pako na namiss nya daw yung pagsampa nya sa balikat ko habang namamasyal, para daw kasi siyang on top of the world. Teka muna bago ako mag emote balikan ko itong kutsara at tinidor. Gusto lang naman sigurong itanong ng isip ko kung ano ang mga bagay na hindi pwedeng mawala sa isang OFW? Mga bagay na pagwala, kulang ang buhay. Kulang ang isang araw. Kulang at sayang, dahil maraming bagay ang hindi mangyayari.


ano bang mga bagay ang kailangan noon ng isang OFW?
ano naman mga bagay ngayon ang kailangan ng isang OFW?

SUNDAN ang kwento sa Philippine Online Chronicles

sa isang OFW ang Salitang HINDI ay Di pwede!

Kung kuwentong OFW ang pag-uusapan, marami yan, di mauubusan -- daig pa ang pelikulang hit na hit sa takilya, mapa-drama, komedya, aksyon, at iba pa. Sige lang, basta tuloy tuloy ang buhay at pag-asa. Pwede ring ihambing sa telenovela. Yun nga lang walang bida o kontrabida --lahat may kanya-kanyang istorya. May simula, pero wala namang wakas!

Parang daloy ng ilog, tuloy tuloy, kahit harangan sadyang hahanap ng paraan para makadaan.
Pare-pareho ang umpisa ng kuwento: magkaroon ng magandang buhay sa Pinas. Isang altar na nanghihingi ng maraming sakripisyo.

Unang una na ang pagkakalayo ng pamilya. Maganda nga ang ipon, ngunit paguwi ng Pinas wala na ang asawa, sumama na sa iba. Maganda nga ang bahay, nagkaroon nga ng negosyo, pero di nakikilala ng anak. Kung sabagay, kaunti lang naman ito sa mga nangyayari sa buhay OFW. Marami pa rin ang panalo, marami pa din sa huli ay natumbasan ang hirap ng ginhawa at ligaya.

Pag ito na ang usapan, di na pansin ang oras. Madaling lumipas hanggang sa pagpikit na Pinas ang nasa isip, hanggang sa pagtulog na Pinas ang nasa panaginip. Gigising sa umaga sa masakit na katotohanang: “wala pala ako sa Pinas.”

Ang bukas ng isang OFW, araw araw iba na ang kwento.

Dito pumapasok ang tanong na “Bakit?
sundan ang Kwento sa POC kung bakit sa isang OFW ang salitang Hindi ay Di pwede.

ByAheNg OFW

pit! pit! toot! toot!, twit twit!, tok tok! para!, manong- bayad ko oh.

ang jeep BOw!

tanong: bakit nga ba ang pinoy mahilig mag uunahan umupo sa unahan ng jeepney?

alamin ang kwento sakay na sa byaheng ito- ang byaheng OFW!

READ MORE (Philippine Online Chronicle)

ala-ala ng Lumang Maleta

habang nakikinig at nanonood ng balita sa pinas...alam kong di natin nakaligtaan ang araw na nagdaan...
kasabay po ng paghahanda ng eleksyon..at bago ang eleksyon..si NANAY ang una kong binoto...

read more on Philippine Online Chronicle (POC)

Araw ng MangGagawa

Isang kabanata sa libro ni Juan.

Si Juan na hindi tamad at hindi mapili. Mahusay at pinaghuhusayan ang uri ng trabaho. Matiyaga at may kakaibang taglay na uniqueness sa bawat gawa. Palagiang may haplos ng puso at pagmamahal. Yan ang wala sila. At yan ang bagay na di matanggap ng ibang lahi.


Kung ipinagdiriwang ang araw na ito bakit marami paring mga karapatan at batas ang di pa naipapatupad o nasa libro ng hustisya ngunit walang buhay. Marami pang walang trabaho na ayon sa gobyerno ay bibigyan. Maraming walang sapat na sahod at proteksyon. San na ba pupunta si Juan?

Sa sariling lupa na nagugutom o sa ibang parte ng mundo upang malagyan ang sikmura?

Bulatlatin ang sagot kung bakit? (Read more on Philippine Online Chronicles)
Ang pang apat na piyesa ng Pamatayhomesick

Sa Likod ng Itim At Puting Kulay

Siguro naman naranasan nyo nang managinip! yung parang gising ka, at naghahalo ang kulay itim at puti sa iyong paligid...

gaya ng pangarap- nasa likod nito ang itim at puting kulay ng buhay.....

Anak! Huwag mong hayaang nakawin at sunugin ang iyong mga pangarap. Mahalaga ang edukasyon, ngunit mahalaga lang iyon kung pinahahalagahan ng taong nagaaral. Ikaw ang mas mahalaga – kung paano mo gamitin ang iyong natutuhan upang habulin ang iyong pangarap. Magtatrabaho ako sa malayo, di dahil sa halaga ng pera, kundi dahil sa inyo at sa inyong kinabukasan.

sundan ang istorya sa Philippine Online Chronicles
pangatlong piyesa ng pamatay homesick...

mY JuNK ArT

My Junk Art

Materials: all junk (basura sa lupang buhangin)

Title: junk 1- scorpio based on the movie transformer
        junk 2- kubarog based on the movie 300
        junk 3- rider based on the story ghost rider

Alamin ang Hiwaga ng EwAn!

Lumilipad ang isip! naghahanap ng sagot!

Alamin ang paglipad ni KAPITAN EWAN!

Pwede bang magtanong? Wala naman sigurong masama. Maraming opinyon sa paligid pero iisa lang ang sagot. Sa pag-ikot ng mundomaraming nababago. Halos maubos na nga ang malinis na hangin at tunay na anyo ng paligid. EWAN ko ba. Ewan ko ba kung bakit ewan lang palagi ang sagot. Si Ewan na walang malay. Si Ewan na siya mismo di alam ang ibig sabihin.


READ MORE on Philippine Online Chronicles Buhay OFW: Ang Hiwaga ng Ewan

KaPiTAn EwAn

iT's 2BIG tO Be tRuE!!!

dear pamatay,


langya!, pards, may nag text sakin ,  kaya pala nawawala ka sa sirkulasyon ngayon, abay!, di sinasadyang napadaan ako sa sikat na online ang POC- Philippine Online Chronicles. nakita ko yung article mula sa Buhay Pinoy- Buhay OFW. hayun nandun yung una mong piyesa. binigay ko nga agad yung link sa mga kasama ko dito sa kuwait para subaybayan ang POC. 


tagasubaybay,
prinsepe ng lupang buhangin
p.s.
ito yung unang pahina. sana mabasa rin nila:


Naalimpungatan ako kani-kanina lang, bigla nalang kasing bumukas ang bintana, mga alas dos ng madaling araw, sumilip ako ng konti sa labas,medyo nalungkot ako at nahomesex -- este!  -- homesick pala, pakiramdam ko kasi nasa likod bahay lang ako ng lola mo, pag ganito kasing panahong patapos na ang taglamig dito sa Kuwait, yung simoy ng hangin parang Pinas.

read the entire story on Philippine Online Chronicles (POC)

iyak sa ulan....

Sasama ako sa ulan, patungo sa hangin

Dala ko ang patak ng luha....

Malalim, mabigat...

Katumbas ng libong sakit

Sa lugar na tahimik

Di alintana ang pagod

Di alintana ang hilo at alog

Bagsik ng kalikasan

Dumadaloy sa kapaligiran...

Hangad ay kaligtasan

Maraming tanong? walang sagot!

Sumisigaw di marinig

Masakit walang daing...

Di alintana ang bigat

Sa iniipon kong lakas...

Walang magawa

Naghihintay sa wala

Madilim ang paligid

Walang makakapit

Walang tanaw na masilip

Sumisigaw ng BAKIT!!!

Ni walang makarinig...

Umu-ulan akoy sasabay

Di alintana ang ginaw

Gustong masilip ang MINAMAHAL!

alay tula ng pamatay homesick sa nasalanta ng lindol sa HAITI..