kelan lang naisipan kong maligo sa ulan,maliban sa maglaro ng apoy gaya ng kay abou,at iniiwasang magbilang ng araw bilin ni blogusvox,di narin muna ako namasyal dahil libre ako ng pamasahe sa paglilibot ng dahil kina byahe ni dong at the islander,at eto pa samahan pa ng mas kakaibang tanawin mula sa tokyo edition ng islander in the city, ganun din ang pamamasyal ko ng napadaan ako sa eye in the sky...teka giniginaw nako.dadaan muna ako kay tito rolly para magpaturo ng kung anu-ano,habang nakikipagkwento at naaliw sa pagbabasa ng kwentong tambay,at malikhaing komiks.pashot-shot ng beer ng may bagong katsokarang dumating ang ofwlyf na kabitbahay sa kuwait..ganun din ang arabian josh ....pero gaya ng ulan na dumaraan may dumadalos na luha at sa pagbuhos nito mayroon maiiwan na ala-ala ng lungkot at kasiyahan para kay a man of my town(akoy nakikiramay)....
-------------------------------------------------------------------------------------------------
pagkatopos na pagkataos ng ulan,eto ang senaryo! pwesto!,inuman sa kapitbahay at kwentuhang walang saysay.kulang nalang ang awitin ng parokya na "tama na yan inuman na"...di naman ako masyadong palainum eh..hik! ,tsalagang namisssssssssss.hik! ko lang tlaga aaaaaaang tumoma at kwentoham..

pag tapos kong makipag kwentuhan,pinasyal ko si pukengkay!


si pukengkay ang alaga kong tunay!
dalawang taon walang uwian,halos nakamamatay ang homesickness,nakaranas at napagdaanan ko ito sa loob ng anim na buwan at pasundot-sundot na araw kagaya ng pagsundot ko sa ilong ko sa dami ng kulangot, ang hirap,mapag-isa, talagang tutulo ang uhog mo sa iyak,di ko nga alam kung bakit ganun ang feeling,ang bigat talaga! tuwing hihiga ako sa kama,parang lumiliit ang sulok nito at ang kisame parang bumabagsak sayo unti-unti,ganun kabigat.pero kung iisipin napakabilis ng panahon,sa dalawang taon yun, nakita ko ang pagbabago,naranasan kong tumayo sa sariling paa,at naranasan ko ring maging kaibigan ang aking palad sa gabi madalas akong mag lotion,para bang siya lang ang nakakaintindi ng aking pangangailangan,kaya pag tinanatanong ako kung malinis ang kamay? syempre! dahil sya ay aking alaga,oo, naman! dahil ito ang ginagamit ko tuwing nagiisa ako at para mawala ang init ng ulo...gamit ko ang kamay ko sa pagdrawing ng layout dahil sa trabaho ko.kaya kailangan alagaan dahil ito ang buhay ko...ang haba naman ng paliwanag ko sa kamay,dahil sapagkat datapwat,ngayon umuwi ako nakapagpahinga ang kamay ko...














