FiRsT pRiZe Tayo sa Red Bull Art of Can (first time in Kuwait! )

Nanalo ang heARTS sculpture ni pamatay homesick.. isa sa pinakamalaking event at first time na nangyayari sa Kuwait ang RED BULL ART OF CAN.

maliit man o malaki basta may pagpapahalaga at  pagpapasalamat sa Maykapal...katumbas nito ang pagbibigay ng karangalan hindi sa sarili kundi sa kapwa natin!

Mabuhay ang mga kababayan natin at ang mga kasamahan natin OFW!

maraming maraming salamat sa inyo at sa lahat ng mga sumuporta !!!


------------------------------------------------
The Art of Can Exhibition at 360 MALL


Art encompasses a diverse range of human activities, creations, and modes of expression, including music, literature, film, photography, sculpture, and paintings.

The Red Bull Art of Can has gathered all forms of art in a nationwide creativity competition. From June to October Red Bull cans not only have been used by consumers to drink but they also have been used to create great pieces of art such as the 70 that will be on display at the Art of Can Gallery at 360 MALL Exhibition Hall from the 3rd of December to the 17th.

Artists from Kuwait were challenged to create new and innovative pieces of art using around 20,000 cans from Red Bull Energy Drink and Red Bull Sugarfree. Initially 120 pieces of art were submitted but only 70 were chosen for the exhibition which will feature a variety of creations from sculptures to paintings as well as photography and unique handmade mock-ups.

Six judges from Kuwait with an affinity to art and design will select the winners based on three criteria: creative concept (the idea behind the piece), conceptual execution (how well did the piece translate the concept idea) and construction (how well is the piece constructed). The top three pieces of art will awarded prizes and announced on the opening night of the exhibition.

The art of creating masterpieces out of Red Bull cans started back in 1999. Exhibitions have been held all around the globe from Europe to New Zealand. Countries like Austria, Germany, the Netherlands, Switzerland, the United Kingdom, South Africa, Singapore and the USA have all inspired artists to create their own artworks made of aluminum.

The event is open for public and runs from December 3-17. For more information visit http://www.redbullartofcan-kw.com/

Thank You God!

handog ko ito sa aking Prinsesa!

Patak ng Luha ng isang Ama

Gusto kong sumigaw magwala at pagsusuntukin ang sarili ko; ayaw kong nasasaktan ang aking anak. Ang sakit sobra ng naramdaman ko, parang wala akong magawa sa mga nangyayari.

Pakiramdam ko ay madilim na madilim yung paligid at parang anino lang namin ang nakikita. Tahimik. Parang ang mga mata lang naming luhaan ang naguusap. Bingi kami sa paligid at bulag sa mga nagdaraan. Di ko rin alam kung may nakakapansin sa amin.

Lumapit ako at niyakap ang aking anak, walang lumalabas sa aking bibig. Mahigpit din niya akong niyakap. Ako na sa isang anak, napaiyak sa kanyang balikat, hinihingi ang kanyang lakas ng loob at pang-unawa. At siya sa kanyang ama, binibigay ang pang-unawa at pagmamahal at umaamo para maibsan ang patak ng luha ng isang ama.

Read Full story on Philippine Online Chronicle POC

kakaibang luha na hayag mula kay pamatay homesick!!!

sunrise- heART of ever photography

the power of sunrise and the drama inside of it...
location: fintas kuwait
nov. 18 2011
canon 500d | p-mode |iso 100 | 18mm
amount of pp: very small | using curves and levels.

--------------------------------------------------

as support for the PEBA 2011 photoblog:
check the link: http://www.pinoyblogawards.com/

nominees for the picture picture blog:
http://www.micealiling.com/
http://cameranicabrera.blogspot.com/
http://www.alaincitydailyphoto.com/
http://bevcarvajalpancho.blogspot.com/
http://iamstorm.com/

namangha ako sa ibat ibang talento ng mga pinoy bloggers nato.
kakaiba ang kanilang pagsasalarawan ng potograpiya.
congrats to all of you!

pAGbATI nG OFW bLogger diTo sa KuWait.(2008-2011 PEBA)

ABANGAN!!!

S A L I T A

Minsang madaling magsabi nang maayos at maganda ngunit mahirap namang isagawa ang nilalaman nito. Milyon ang alipin ng salita. Ang pinaka-makapangyariahang salita para sa akin ay mga mensaheng nakikita ng isang bulag at naririnig ng isang bingi. Maipaparamdam sa isang kaluluwang kapos sa pagmamahal. Ito ba ang tinatawag na nonverbal language?

Ang magadang pagtanaw ng isang bansa sa kanyang salita ay maituturing na isang tagumpay. Masakit tanggapin na sa bagong henerasyon ay walang gaanong halaga ang salitang atin. Unawain na lang natin sila. Marahil ito ay kaakibat ng pagbabago sa mundo na patuloy na "lumiliit." Globalization daw ang tawag dito. Hindi man sila maalam sa salitang galing sa baul ni Lola, huwag na natin silang husgahan. Ang mahalaga, mahal nila ang Pilipinas at tass-noo pa rin silang Pilipino sa isip at gawa.

Wala naman iyon sa kung gaano mo kaganda binuo ang iyong salita, bagkus iyon ay nasa kahulugan at konteksto ng iyong paggamit. Kahulugang may lalim at sundot sa pagiisip. Kung kakausapn mo daw ang isang tao sa wikang kanyang naiintindihan, lahat ay pupunta lamang sa ulo. Ngunit kung kakausapin mo siya sa wikang kanyang ginagamit, lahat ay pupunta sa puso.

Ang salita at wika ang damit ng ating pagiisip. Marahil kung lahat ay yayakap sa salitang "kapayapaan," walang giyera o awayan sa mundo. Dahil ang naniniwala sa sabi-sabi walang bait na sarili. Ano daw? Kasi naman, ang mga banyaga ang galing managalog. Ang mga Pilipino naman pilipit ang dila sa pagsambit ng banyagang wika.

Ano mang wika ang ating gamit, ang salita ay ang dugo na ating kaluluwa kung saan ang kaisipan ay nabubuhay at doon ay lumalago.

Indak ang wika ng isang manayaw, musika at kanta para naman sa isang mangaawit, tula sa isang makata, larawang guhit sa isang pintor. Sa isang tunay na Pilipino, ano kaya?

read more on Philippine Online Chronicles

pamatay's photo nasa Abante Column.

The photos posted by “Pamatay Homesick” in his Facebook Wall give us an exhilarating feeling.

Filipinos in Kuwait came in droves, most probably took a day off from work, to give moral support to the team that is now giving Filipinos a new sense of pride.

“Pamatay Homesick”, an interior designer and project design coordinator, posted on his FB wall: “Binabati ko ang lahat, sa matagumpay na kaganapan sa larong football dito sa kuwait.Natalo man ang ating Azkals, nakita ko naman ang pagsasama sama ng ating mga kababayan dito sa kuwait.Mabuhay!”

He added: “Kahit tayo ay nasawi, tayo parin ang nagwagi!”

That’s the attitude.

read more

 

oras!!!

Kapag hindi sumasang-ayon ang mundo sa gusto natin, sinisisi natin ang panahon. Wrong timing, sasabihin natin. Pero kahit kaylan, hindi nagrereklamo ang relo kahit baguhin natin nang paulit-ulit ang kanyang mga kamay. Kahit maya't-maya nating i-adjust ang alarm upang hindi tayo mahuli sa ating mga appointments. Kadalasan nga tayo ang hilo sa kaiikot, hindi ang relo.

Ilang taon, buwang, araw, oras, minuto at segundona kaya ang sinayang ko? Mahirap palang habulin ang oras. Lagi na lang akong huli. Lagi na lang umaasang darating din ang panahon para sa akin. My time will come -- sana?

read more: Philippine Online Chronicles

IkAkaSaL KaBA?

mahirap pala ang magphoto-photo ng kasal...kala ko ganun lang kadali yun.

malaking bagay ang natutunan ko sa pagpasyal ni Mr. Oly Ruiz Metrophoto Hothouse Wedding Photography Workshop dito sa Kuwait.( Mr. Oly Ruiz - popular in a high end modern destination and artistic capture of wedding photography. internationaly. He is also known as a Celebrity Wedding photographer.)

i took this on a reflected mirror..they like this composition very much.

--------------------------------------------------------
here are some shoot of pamatay homesick on workshop:

title: cinematic wedding

title: wedding fashion

my JUnk ScULptuRe feature on sigmastudio.com

Due to the upcoming movie Transformer 3 … my junk sculpture features on sigmastudio.com. (naks English).. he he he.


Here is the link: http://sigmatestudio.com/2011/06/scorpion-night-by-ever-villacruz/

Thanks for Mr. Stephen


And salamat sa lahat ng sumuporta..
----------------------------------------------------
Nga pala ito naman ang small booth art exhibit sa nakaraang 113 Philippine Independence day na ginanap dito sa Kuwait.

Pamatay homesick represent KAMAY GROUP for this event.

wAla Ni iiSa....

di ako kuba

pero laging nakayukod

pasan ang bigat,

laging may buhat buhat

kailan ibaba

ang bitbit na hirap

sino ang aatang

sa sandaling mapagod

walang hahalili

may kanya kanyang dala

sabi ng matipuno

sya ang papasan

nang buhatin di nakayanan

kaya eto ako ngayon,

naghihintay, sino sa kanila

ang mapaglilipatan...

sinong magbabalik

ng isigaw ng kalayaan

sinong bubuhat

sa loob ng kahirapan...

WALA NI IISA....

kundi tayo, at ang sarili.

--------------------

sigaw ng kalayaan!!!

huh! yan ba ang camera mo?(weh! di nga!)

Ayaw nilang maniwala sa gamit kong  EOS canon 500D.(18-55mm lens). medyo maliit nga ito kung ikukumpara sa mga makabago ngayon camera. di ko pa kayang bumili ng bagong lente dahil may kamahalan ito...weh! di nga!

sabi nga ng isang kaibigan.kahit anong camera, kahit na anong gandang kuha nito kailangan parin ayusin, pag-aralan bago ka maging palagay sa itsura ng iyong likhang photo. "wala sa lente yan nasa maniniyot yan..."

final 1

final 2

took this photo on Ahmadi Church Kuwait during Santacruzan.(nak's english..he he he)

at dito ako nakita ni Nebz, na hanggang ngayon ay di ko pa nakikita man lang..

-------------------------------------------------

at bago ko makalimutan.. sali kayo sa:  PEBA 2011(where heart is photo contest)

Andun pAla ang iSla dE Nebz

wahhh.. di ko man lang nakamayan ang isa sa hinahangaan kong blogger...ewan ko ba at nabingengot ata ako, dahil tinatawag na pala ako di parin ako lumilingon.. baka sabihin eh isnabero ako sa personal.. ha ha ha..anyways, gaya ng pagkakasabi ni nebz sa kanyang blog ako yun.. at hilong talelong dahil sa pag set ng camera na ma low low bat na. ha ha ha...

nananawagan po... pakisabunutan po ako minsan kung akoy inyong nakita o nasalubong..:)

ito po ang mga kaganapan nangyari sa santacruzan dito sa Kuwait.

ilan lang sa mga photo na nakuhanan ko...yung ibang photo will be uploded next...(may bayad na yun.. ha ha ha.:)

SiLuNgAn

Bata pa lang ako pinangarap ko ng tumira sa isang magandang bahay. Maayos naman ang bahay namin noon, maliit pero gawa sa tabla at matibay na kahoy. Siguro ambisyosong prinsepe lang talaga ako at sadyang mapangarapin. Normal na siguro sa isang tao ang ilista sa plano ang magkaroon ng sariling bahay balang araw. Sariling pag-aari. Sariling silungan

......
Kung ang sa kanila;y malaki,malawak, magarbo,.ang gusto kong bahay ay simple, masaya, tama lang ang timpla at puno ng pagmamahal. Parang isang larawang likha ng isang mahusay na pintor. Isang bahay kubo na kumpleto ng halamanan at rekado ng buhay!

 

read more on Philippine Online Chronicle POC

heART of Ever Photography

mother and child

hEat na HeAt! hAtaw ni hAriNg ArAW!

ano ang gagawin mo kapag may dragon sa likuran mo?
Summer na nga. Ramdam na ramdam na ang init sa paligid. Sikat na sikat si Haring Araw. Ito ang panahong siya ang bida. Siya ang tinitingala. Siya ang ilaw sa maghapon. Kahit maaaring masunog ang balat, iba pa rin ang pakiramdam ng kanyang kislap. Ang init na dampi sa iyong katawan ay walang katulad. Bubuhos ang yung pawis ng kusa at dadaloy sa katawan. Sarap magbakasyon!


Wala pa rin daw tatalo sa bakasyong Pinas lalo na pag summer, kahit ano pang hirap ng pagsupil sa nagiinit na paligid. Hataw ang Pinoy sa saya saan mang lugar siya naroon at ano mang paraan ang gawin para maranasan iyon. Sobra man o kulang ang badyet, ang mahalaga ang maging masaya kasama ang tropa at pamilya.

Sa mga bansang may malalawak na disyerto, mahabang tag-init ang mararanasan. No choice ka. Dahil parang juice drink lang ang dating: two seasons. Parang kape, pwedeng hot or cold. Cold winter or scorching summer.

Ang temperatura dito sa Kuwait ay malupit pa sa lagnat na nakaka-kombulsyon. Umaabot ng 50 degrees sa katanghalian. Kaya naman ang mga trabahong ginagawa sa labas ay may espesyal na oras. Lipat sa madaling araw o umagang umaga ang paggawa. Wala ngang bisa si payong. O si manipis na dagdag panakip na mahabang damit. Mararamdaman mo at mararamdaman ang init sa ilalim na iyong paa. Sabi nga ng isang kaibigan, parang may dragong bumubuga ng apoy na sumusunod sa iyo habang naglalakad sa labas.

Read more on Philippine Online Chronicles (POC)
ganito ang magiging itsura, pag naabutan ka ng sandstorm ngayon sa labas..dito sa lupang buhangin!

picture galing kay ding...:)