A message In A Can!

Pagkatao at pagiging isang ordinaryo ang basihan ko at sa tingin ko yan ang kailangan natin.bakit ba ako nagkakanda-atat sa pagsusulat at pag kwento ng tungkol sa isyu ng pangyayari ngayon na nagaganap sa pinas,kung tutuusin di na kailangan pang pansinin at isipin. dahil alam naman natin na matatakpan lang ang bawat problema at mapapalitan pa ulit ng bagong problema, ang bansa natin. bakit ba ako naiinis,siguro hindi lang ako!,pati ang nagbabasa nito na alam ang takbo ng problema at pangyayari.halo halo na at parang piyesta kung pumasok ang mga usapin,puro pulitika,mula ata ng nasa elementarya palang ako pulitika ang problema,ewan ko kung ito ang ugat kung bakit nandito ako ngayon sa Kuwait at nagtatrabaho at nagsusumikap na baguhin ang pamumuhay,hindi ko sinasabing tama ako o tama kayo,TAMA NA!.alam kong di tugma ang lugar at espasyo nato para sa ganitong usapin pero sa tingin ko, may karapatan din ako para magsalita,nakakasawa na talaga,nakakapangilabot na ang nangyayari,away dito, bangayan ng bangayan,kung pwede sana wag na nating hanapan pa ng mali ang bawat isa,kundi tingnan nating ang epekto ng bawat mali. madalas kong mapansin na inuulan ng argumento ang naghahangad ng kaayusan at pagbabago,pag gagawa ka ng tama dun nakatuon sayo ang mga maling balak,sa madaling salita di ka katanggap- tanggap,pero pag mali,isa kang henyo at kadaki-dakila,sana wag na nating ituon ang atensyon sa mga kulang o sobrang mga pahayag bilang pananggalang o sandata ng sinuman,napakasimple ng problema natin pero ni isa walang solusyon,sino ba ang may gawa nito?,walang umaamin.ngayong taon ,wala na yung tema ng bagong pag-asa!,napalitan na yata ng puro asa!,nawawalan na tayo ng malasakit sa kapwa at lalo na sa bansa,wala nang pinaniniwalaan at nakakalito na. Sabi nila di pa huli,sory kaibigan!, pakiramdam ko huli na.

” wag sanang dumating!, na.., sa mga susunod na araw, di na kayang gamutin ang sugat na tayo mismo ang nagpalalim.”

"Drink orange,not a chocolate"

kay bilis ng pangyayari,ni hindi ko namalayan,magdadalawang taon nako dito sa kuwait,una kong karanasan ang magtrabaho dito sa abroad,namimis ko sobra ang pilipinas,at madalas kong iniisip na natutulog ako sa papag at minsan nakahiga sa lapag,sarap balikan ang nakaraan,maraming dahilan kung bakit ako nagtrabaho ng malayo sa pamilya ko,di kasya ang lugar nato kung iisa-isahin ko.kahit anong balita sa pinas updated ako sa balita,kahit na bagong showbiz actress alam ko,madalas akong magbukas ng internet sa opisina kahit bawal,para lang makabasa ng balita at malaman ang mga nangyayari sa pinas....pero ngayon parang tinatamad nakong alamin,hindi sa ayaw ko nang malaman ang takbo at pangyayari kundi sa araw araw na balita,ni wala akong nakikitang pagbabago,nagiging worse pa nga.kung tutuusin bagong pakikipagsapalaran na naman ng taon ,pero gaya ng dati,problema parin ang pulitika.ayoko ko na sanang talakayin pa ang pangyayari,at ang mga issue tungkol dito,pero mahal ko ang pilipinas.nagtataka lang ako sa mga balita ngayon at mga ginagawang batas,tungkol dito sa memo-04,nakakagulat at nakakatakot,di ito nakakatulong sa kagaya kong papatapos na ang kontrata at ayaw ko nang magtrabaho pa sa ibang bansa,dahil napakahirap ang mapalayo sa pamilya,ngayon tuloy nagdadalawang isip pa ako sa mga pangyayari,iniisip ko kasi na kung mahirapan akong makahanap ng maayos at magandang sweldo sa pinas,ang second option ko lang ulit eh, mangibang bansa.ang hirap na talaga ng mga pangyayari,target ko lang talaga ang dalawang taon na pagtrabaho dito sa kuwait,pero ngayon di ko alam kung magdadagdag pako ng isang taon kontrata,dahil kung iisipin ko mahihirapan na naman kami ng pamilya ko sa dami ng mga problema at di matapos tapos sa issue tungkol sa mga batas na pinapasok,pagnagkataon,at siguradong mangyayari na kung maisipan ko ulit na magtrabaho bilang OFW, malamang na di nako makakapagtrabaho kahit sa anong bansa,dahil wala akong pangbayad na 8000 dollar na bond ayon dito sa batas na memo-04.



di kami namumulot ng pera dito,ang sweldo namin ay sapat para lang sa pang-araw araw na buhay.sana at maraming sana,meron isang tao sa pilipinas na tumulong o mag-isip na walang gustong mangibang bansa kung ang estado ng buhay sa pinas ay naiibigay ng pantay,ewan ko kung meron pa nga..sana ulit ganahan naman na alamin ulit ang mga pangyayari sa pilipinas!



nga pala napansin nyo yung pamagat, i translate nyo nalang sa tagalog,madalas nyo itong marinig sa kalye..para ito sa mga pulitiko na gumagawa ng ewan ko..!