Sinong magaakala na sasagupa si inang kalikasan sa gitna ng saya at tahimik na gabi ng pilipinas?
Bilang isang Pilipino, masakit na makita ang kalunoslunos na sinapit ng aking kababayan dulot ng isang bagyo. Tumaas na tubig na nagdulot ng mga pagbaha, rumagasang putik at eksena ng gumuhong lupa ay iilan sa mga malungkot na pangyayari. Madaling sabihin na itoy isang kasaysayan na lamang na maihahalintulad sa mga nakaraang trahedya ngunit ang mga buhay na nawala ay hindi na kaylanman maibabalik ng kasaysayan.
Ayon nga sa kasabihan..makikita ang pagkakaisa ng pinoy sa ganitong pangyayari. Pinoy sa kapwa pinoy. Ang kamay na hahawak at magliligtas sa nangangailangan ay kapwa mo kabayan. Lumabas sa telebisyon ang maraming tulong at donasyon mula sa may mabubuting puso. mabilis pa sa baha na tumaas ang mga cash at in-kind donations. Hindi man pera, nakatanggal ng gutom ang binigay na pagkain at nakapawi ng ginaw ang mga damit at kumot na ibinahagi.
Isinantabi ang pulitika at showbiz. Nawala sa eksena si Erap at Lacson. Walang network o business competitions. Walang mayaman o mahirap. Walang sikat at walang tanyag sa larangan ng pagtulong. Ngayon mas higit na kailangan ang pagkakaisa at pagkakasundo. Mas unahin ang Pagtutulungan.
Manawagan tayo sa kalikasan at sa may likha nito.
Ayon sa post ng isang kaibigan.." lahat NAGMAMAHALAN na, bigas, langis at gasolina, TAYO na lang ang HINDI"