KaUsaP kO aNg DaGaT

PBA09r04no9r
Hangin ako at di nakikita pero nararamdan.napadpad sa kung saan saan, sa lawak ng isip at sang katauhan. Di man ako pansin ng sinuman pero madalas akong kasama sa iyong buhay.

Pareho lang pala kami ng dagat na walang katapusan!

Tinititigan ko siya…kinakausap…ang kalawakan nya ang magpapaliwanag kung bakit malawak rin ang buhay. Hindi nasusukat . Malalim!

Hinihiling ko na sana isama nya na sa alon ang luha ko. Isabay sa pag gulong at ihampas sa dalampasigan. Sa ganung pagkakataon at paraan walang makaka-alam ng aking lungkot . Magulo ang aking Mundo . Nakatayo ako sa isang sulok na puno ng pagmamahal ngunit nakatago . May hanganan, may limitasyon na sa kabila ng kasiyahan naruon ang paghuhusga. Maskit ganun pala pag totoo.

Hinihiling ko na sana pumikit muna sandali at mamulat nalang muli at makita ang buhay na gusto ko. Mabuhay ng tama, tumayo sa gitna ng mapaghusgang daigdig at ipaunawa na hindi lahat ng nasa tama ay masaya.

Sa kabilang bahagi ,ipinapaliwanag ng dagat na may dahilan ang lahat at tinuturo nya na bigyan pansin ang positibong bagay,gaya ng alon na patuloy lang at walang tigil. Maingay ngunit musika ito sa taong nakakarinig,malalim at malawak ngunit pwedeng languyin,may banta ng panganib pero maaaring lampasan ng sinuman. Ang buhay may dahilan rin.patuloy rin lang ito. Hihinto sa takdang panahon.

Hindi ako bibitaw. Gusto ko pang magpatuloy na maging malawak at masaya, maging musika rin sa iba. Gusto ko maging tulad ng alon. Gusto ko makita rin ako tulad ng kalawakan ng dagat. Makita ako sa totoong ako.

Hangin akong lalangoy sa dagat. Maglalakad ako sa buhanginan. Ibibigay ko ang lahat ng laman ng isip ko at hahayaang lumutang sa karagatan.

“Hangin ako! kausap ko ang dagat .kausap ko ang sarili ko.kausap ko ang mundo.”

PaNalo!

Pag ganitong mahirap ang trabaho,mawawala ang pagod mo..lalo na pag nakikita mong gumagwapo ako,este! gumaganda at pinapalitan ng beybi ko ang paghihirap ko dito sa abroad.Pagdating sa ganitong pagkakataon nakakabawas ito ng lungkot lalo na kung alam mo na nasusubaybayan natin ang kinabukasan ng ating anak…bakit ba Masaya ako lagi lagi…dahil sapagkat datatpuwat! Top 1 na naman ang beybi prinsesa ko sa kanilang klase..ngayon ko lang ito napublish kasi talagang kayod kalabaw ako ngayon.pero ang lahat ng pagod na iyon gaya ng nasabi ko ,napapalitan ito ng lubos na tuwa saya at galak…buti hindi nagmana sakin..he he he.:)

"sarap maging PANALO! ang dadi!"

---------------------------------------------------------------------------

ito naman ang request nya:

ang makasakay ng eroplano at makapasyal sa disney land!

------------------------------------------------------------------

sa bahay,kani-kanina lang!

ang laki na ng prinsesa ko!

dear PaMAtAy

dear pamatay homesik,

musta ka na! san ka ba ngayon at di na kita nakikita dito,alam mo ba, na madalas kong basahin ang blog mo.madalas din na nauutot ako sakakatawa dahil sa mga walang kakwenta-kwenta mong pinagagawa...teka , kaya pala ako sumulat sayo,..naalala ko lang...napadaan ako sa site ng Kablogs! at hanep ang mga tema.balita ko nga na sa nagdaan PEBA ay marami ang natuwa at nakibahagi sa palatuntunan na ito,at take note! mukhang mas at isa pang mas ,isa pa ulit na mas pinaghahadaan ito ng mga bumubuo ngayon para magbigay ng isang karangalan sa mga OFW/EXPAT na nagbibigay pag-asa sa ating nasyon!sa pagbubukas muli ng PEBA 2009.di lang pampamilya pang worldwide pa...kaya ito ako ngayon at di mapigilan ang saya tuwa at galak sa pagbabasa ng mga ilang sa mga bloggers world nato.kinalimutan ko na nga frendship ko sa friendster at nag ship nako dito sa blog...


ay tenk u!

napadaan lang,
PBA

-------------------------------------------------------------------

dear PBA,

ito lang po ang masasabi ko:

"isa itong pag-asa at isang pakikipagbahagi,pagbibigay,at mensahe ng isang talentong pinoy!"

salamat!
pamatay homesik


p.s.
langya ka baka sabihin kung anung PBA toh,ah,
PBA(Phillipine Bago Ako)